آرامترسکوت کن صدای بی تفاوتی هایت آزارم می دهد.

کوطبیبی که شکافت قلب مرا تاببیند من نمرده ام عشق توکشته مرا.

باهیچ بارانی ردپایت ازکوچه های قلبم پاک نمی شود.

من تودریای جنونت دل دادم به آسونت بادبوناموسپردم به نگاه مهربونت.

هرکه رادیدم زمجنون وعشقش قصه گفت کاش میگفتنددراین ره چه برلیلی گذشت.

به توای دوست سلام حالت آیاخوب است؟

روزگارت آبیست؟

همه این جاخوبند قاصدک می رقصد

بادعاشق شده است

وکسی هست دراین خاک غریب که

به یادت جاریست

این پیامو یه دوست خوب شیرازی واسم ارسال کرده بود به نظرم خیلی قشنگ اومدبه خاطرهمین هم گذاشتمش تووب که شماهم بخونین باخودم گفتم واقعا چه قدرخوب که میون این همه اسمسای سرکاری و جفنگ یه همچین پیام هاییم به هم بدیم مگه نه؟؟!!    

اگر دیدی جوانی به درختی تکیه کرده، بدان بنزین نداره سکته کرده

افسوس ...آن زمان که باید دوست بداریم کوتاهی میکنیم وآن وقت که دوستمان دارند لجبازی میکنیم وبعد برای آن چه که ازدست رفته آه میکشیم دوست داشتن همیشه گفتن نیست گاه سکوت است وگاه نگاه پس تادیرنشده دوست بدارید که افسوس نخوریدوآه بکشید  ....

ناپلون میگه :  همیشه حرفی رو بزن که بتونی بنویسیش ... همیشه یه چیزی رو بنویس که بتونی پاش امضاء کنی ... همیشه چیزی رو امضاء کن که بتونی پاش بایستی ... پس دوست دارم به اندازه یه دنیا... امضاء ...

برو روی پشت بام ببین از کدوم طرف داره باد می وزه ... صورتت رو بگیر طرفش ... یه بوس فرستادم بگیرش..